Achtergrond
Vanuit een aantal DNA-profiel vergelijkingen, tussen Ierse Wolfshonden die zich op verschillende continenten bevinden is gebleken dat de profielen bijna identiek zijn terwijl de honden in kwestie geen enkele verwantschap qua directe afstamming hebben.

Een dergelijke smalle genenpool wordt o.a. veroorzaakt door:
• Het sluiten van de stamboeken.
• Door inteelt en nauwe lijnteelt toe te passen.
• Het gebruik van Matador reuen (reuen die door hun bekendheid op showgebied, veelvuldig gebruikt worden).
• Het fokken met alleen maar gezond geteste honden heeft zelfs een negatieve invloed hebben op de grootte van de genenpool.

Wanneer een ras slechts beschikt over een gelimiteerde variatie van allelen, dan zal het natuurlijke herstelvermogen snel afnemen.
Door de kynologische jaren heen heeft bovenstaande er voor gezorgd dat we indrukwekkende prachtige Ierse Wolfshonden zien maar dat zij qua gezondheid en de daaraan inherent zijnde levensduur helaas minder indrukwekkend zijn.

Aanpak mogelijkheden
- Door altijd het ras en de gezondheid van het ras op de eerste plaats te zetten.
- Door, in samenwerking met wetenschappers en fokkers, te inventariseren welke wetenschappelijke onderzoeken uitgevoerd moeten worden om daar waar mogelijk de gezondheid van het ras te verbeteren.
- Door het genetische pakket gevarieerd en de fokbasis zo breed mogelijk te houden.

Crossbreeding
Omdat er binnen het ras zelf onvoldoende variatie blijkt te zijn, is de enige manier om de genenpool weer gezond te maken een kruising met een ander ras of een al gekruisd ras. Waarna weer voorzichtig de kruisingsproducten teruggebracht worden in het ras.

Het klinkt allemaal veel enger dan het is, in drie generaties zijn de kruisingsproducten uiterlijk alweer helemaal Ierse Wolfshonden. Wat we met deze kruising winnen is een vergroting van de genenpool met als resultaat een hogere graad van onzuiverheid van vele allelen wat de gezondheid ten goede komt.

Kort door de bocht gezegd geeft een dergelijke crossbreeding een enorme positieve boost op het genetische materiaal van de Ierse Wolfshond. Een crossbreeding-boost geeft het genenpakket een kans te herstellen naar het oorspronkelijke gevarieerde pakket.
De Film ‘let there be genes’ laat helder en duidelijk zien welk positief genetisch effect een dergelijke crossbreeding heeft.
En dat is waar Stichting de Ierse Wolfshond zich nu op richt en mee bezig houdt.
Is het hierna direct helemaal goed met ons ras? Nee dat zal helaas niet het geval zijn daarvoor zijn er wereldwijd gelijksoortige crossbreeding-projecten nodig.
Maar dit crossbreeding-project is een eerste stap op weg naar de verbetering van de gezondheid van ons prachtige ras de Ierse Wolfshond.

Henny van den Berg (1952 -2016)
Stichting de Ierse Wolfshond

NB: Inmiddels is in september 2020 ons eerste crossbreedingnest geboren, klik op de foto voor meer informatie.